محسن بهترین، صادقترین، پاکترین، صمیمی ترین دوست من از سال ۱۳۵۵ و از زمان حضور در دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران بود..‌ او بی ادعا ، در خدمت به مردم و اهداف امام راحل، در آغاز انقلاب اسلامی، و پس از آن در انقلاب فرهنگی ، در جهاد دانشگاهی، انجمن اسلامی و نیز بعنوان یکی از دانشجویان پیرو خط امام ، عاشقانه کمر همت گماشت..

او بدنبال پست و مقام کذایی، همچون خیل دیگری که آخرت خود بدنیا فروختند، نبود... او اقیانوسی از مهر و محبت و صفا بود و لبخند همواره نه تنها بر چهره اش که از هاله ی وجودش بر هر آنکس که با او بود، فرو می نشست.. با شعر و ادبیات موانستی، عاشقانه داشت... و همواره کلامش معطر و آمیخته با اشعار دلنشین بود...
آه از روزگار و برخی ناکسان که چند سال پیش بدلیل صداقتش نامردمانه، بر او تاختند و او را در بند بیماری فرو انداختند... اما او باز آن صفا و صمیمیت همیشگی را از خود و همه عزیزان و دوستانی که با او بودند، دریغ نورزید...
آه که این فتنه آخر الزمانی، اپیدمی کرونا، توفیق نداد که بیشتر از محضر حضور پر فیضش سیراب شویم 

او قطعا آمرزیده حق تعالی است..‌ خداوندا درجات اورا متعالی و با انبیای و صلحا محشورش بفرما ..‌ آمین یا رب العالمین 🙏
حبیب اله پور مطهر ، لرستان سابق
جمعه ۵ شهریور ۱