یادنامه جناب رضا جعفری به مناسبت چهلمین روز درگذشت

بانوی مکرمه سرکار علیه
خانم شیخ پور.

فرصت را مغتنم شمرده وباردیگر رحلت جانسوز اندیشمندی مبرز ،نویسنده ای مبارز،مجاهدی متعهد وبرادری متعصب حاج محسن شیخ پور را که ضایعه ای جبران ناپذیر برای بستگان، دوستان وهمرزمان آن فقید سعید می باشد، به محضر مبارک بقیه الله الاعظم‌ روحی فداه و خانواده وهمه علاقمندان ایشان تسلیت و تعزیت عرض مینماید.

حکایت بزرگمردی که همواره راه و منزلت او در دانشگاه را ثبت وضبط تاریخ مبارزات دانشگاهی می کند.
در اولین کنگره بزرگداشت در محفل دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران شاهد بودیم.

اگرچه به دلیل حادثه ای غیر قابل پیش بینی این توفیق از بنده ساقط شد، لیکن آنچه علاقمندان حاج محسن به نمایش گذاشتند حکایت از الطاف و کرامات واضح و روشن صاحب این امارت در نکو داشت شیخ پور را رقم زده است.

ایشان در زمان حیات پاک و پرفراز و نشیب خود انسانی خوش رفتار و پاک طینت بود. انسانی متفکر ،منضبط ومتخلق به اخلاق حسنه بود. او علاوه بر آراستگی ظاهری ،دارای خصائص ویژه ای در معنویات وتوجه و تعبد در نیایش وتلاش در تقرب به مرضی الله بود. وسعت در نظر وکوشش در خلق حماسه های فتح قلوب مومنین و پر بدیهی است که انس والفت او با قرآن واهلبیت عصمت وطهارت علیهم السلام از ایشان عنصری فرهیخته ساخته بود.

اورا دوست میداشتم ،بارها به او گفته بودم آقا محسن ما شما را برای حمایت از زخارف این دنیا نمی خواهیم بلکه تمنای ما برای عبور از موانع آن جهان میباشد.
روحش شاد!

لازم میدانم از تلاش سروران و برادران مبارز خودم، ازجمله دکتر پور مطهر، طیب نیا،شریعتمدار، پاسبانی، دهدشتی وسایر عزیزان و فرزندان ایشان، حامد، علی و مهدی که در آیین بزرگداشت چهلم زحمات طاقت فرسایی را متحمل شدند قدردانی نموده، مزید توفیقات الهی را برای همگان آرزو می نماید.