🏴 به یاد یار دیرین 🏴

به مناسبت چهلمین روز
درگذشت حاج محسن

دوچیز حاصل عمر است
نام نیک و ثواب
وزین دو درگذری
کل من علیها فان

خیلی وقت پیش، آخرین بار که "شیخ دانشکده" را می دیدم، نمی دانستم که این آخرین بار است که او را می‌بینیم؛ ...... تا که خبر رسید آن "جانِ شیفته"، بارِ سنگینِ تنِ خاکی را بر زمین گذاشت؛ اگر چه خودش سبک بار بود؛ بار این دنیایی اش، سبکِ سبک و سبک بال به آن دیار پرکشید.

همو که دیری بود که می توانستی زبان حالش را از عمق وجودش بشنوی:

بعد از این ما دیده خواهیم از تو بس!

چرا که چون صائب معتقد بود:

چشم چون بینا شود
خضر است هر دم همقدم
اندرین دنیا چه جویی؟
دیده بینا طلب

در این دنیای رقابت های ویرانگر و نفس گیر، به همراه زیر پا گذاشتن تمامی اصول که در بسیاری عرصه ها جاری است، او به راه خود می رفت و به حداقل ها قناعت می کرد و چقدر راضی و قانع بود و حضورش در عرصه های اقتصادی هم، در وهله اول و بیشتر برای گشودن گرهی و رفع نیازی از خلق خدا بود.

خدایش این نفس مطمئن را خوشنود به سوی خود فراخوانَد و در میان بندگان خاص خود درآورَد و در بهشت ویژه خودش بپذیرد.

آمین

بنده - که به دلایل قرنطینگی - از فیض بهره مندی حضوری از آن مجلس پر برکت محروم بودم، عذرخواهم و به سهم ناچیز خودم، قدردان همه عزیزانی که زحمت برگزاری مراسم را کشیدند و سرورانی که در فضایی معنوی سخنان نیکویی در رثای عزیزمان بر زبان راندند، هستم.

از خداوند منان خواهانیم که به بازماندگان و دوستان آن یار سفرکرده، صبر و اجر، شکیبایی و تندرستی عطا فرماید.
🤲🤲🤲
سیدمحمدحسن مصطفوی
۲۰ مهرماه ۱۴۰۰